Speciale obligaties - Beleggers Academy

High Yield obligaties zijn obligaties met een relatief lage rating van BB tot D. Deze obligaties kennen vanwege hun lage kredietwaardering en daarmee gepaard gaande hogere risico, een relatief hoog rendement. Dit hogere risico uit zich in een grotere kans dat de betaling van de rente en terugbetaling van de hoofdsom niet kan plaatsvinden.

Inflatiegebonden obligaties of zogenaamde indexleningen hebben een lager risico omdat ze bescherming tegen de inflatie bieden. Dit omdat de rente, rendement en aflossing hieraan gekoppeld zijn. Hoe hoger de inflatie, hoe hoger de rente. De uitkeringen (coupons) worden ook geïndexeerd volgens een bepaalde consumentenprijsindex. De coupon is doorgaans lager dan een gewone obligatie, gezien het lagere risico van de belegging. Deze obligaties  kunnen nadelig zijn in periodes van zwakke inflatie of deflatie, en hebben doorgaans een langere looptijd.

Een achtergestelde obligatie kent meer risico’s dan een gewone obligatie. Daarom krijgt u meestal meer rente op een achtergestelde obligatie dan op een gewone obligatie. Gaat het bedrijf (of het land) dat de obligatie heeft uitgegeven failliet? Dan komt u achteraan in de rij van schuldeisers te staan (maar voor de aandeelhouders) en zal u pas vergoed worden indien alle andere schuldeisers vergoed zijn. Vaak zijn eeuwigdurende obligaties achtergesteld.

Net als bij een gewone obligatie kan een bedrijf een converteerbare obligatie uitgeven om geld op te halen voor bijvoorbeeld nieuwe investeringen. En het heeft net als een traditionele obligatie een vaste coupon en een vaste looptijd. Maar met een converteerbare obligatie heeft u als obligatiehouder het recht (niet de plicht) om de obligatie om te wisselen (converteren) in een vooraf bepaald aantal aandelen van dat bedrijf tegen een vooraf bepaalde prijs (de conversieprijs), binnen een vooraf bepaalde periode (de uitoefenperiode). Dit recht is vergelijkbaar met het recht van een call-optie. Door dit recht is de couponrente van een converteerbare obligatie meestal lager dan de couponrente van een vergelijkbare gewone obligatie.

Obligatiewaarde en conversiewaarde

Een converteerbare obligatie heeft dan ook twee kenmerken, dat van een obligatie en dat van een aandeel. Aangezien op de beurs de koers van de converteerbare obligatie en van het desbetreffende aandeel aan schommelingen onderhevig is, moet de conversiekoers regelmatig worden berekend. Een converteerbare obligatie heeft dan ook twee soorten waarden:

• Conversiewaarde: de prijs van het aandeel is in de conversieperiode hoger dan de conversieprijs. Het is dan aantrekkelijk voor u om uw recht uit te oefenen en de obligatie om te wisselen in aandelen. 
• Obligatiewaarde: de prijs van het aandeel is in de conversieperiode lager dan de conversieprijs. Omwisselen is dan niet aantrekkelijk en de converteerbare obligatie gedraagt zich als een gewone obligatie: onder normale omstandigheden keert de uitgevende instelling dan elk jaar op de coupondatum de rente aan u uit en betaalt zij op de einddatum het hele bedrag van de obligatie aan u terug.

Een perpetuele obligatie noemen we ook wel een eeuwigdurende obligatie. Het is een obligatie zonder einddatum. Hierdoor weet u niet wanneer u uw geld terugkrijgt. De uitgevende instelling heeft meestal wel de mogelijkheid om de perpetuele obligatie vervroegd terug te betalen op vooraf bepaalde momenten, en tegen een prijs die op voorhand werd vastgelegd. Maar of zij dat ook werkelijk doet, hangt af van de voorwaarden die zij bij de uitgifte van de perpetuele obligatie heeft afgesproken en van de ontwikkeling op de beurs. Ook kan de uitgevende instelling besluiten om in een bepaald jaar de rente over te slaan; dit noemen we passeren. Perpetuele obligaties bieden u een hogere couponrente dan vergelijkbare gewone obligaties, maar dat is dan wel in ruil voor de onzekerheid of u alle rente uitgekeerd krijgt en wanneer u uw geld terugkrijgt. Ook reageert de prijs van een perpetuele obligatie sterker op een renteverandering dan een gewone obligatie. De volatiliteit van de koers en dus het risico op minderwaarden is hoger dan bij een traditionele obligatie. De calls die meestal ingebouwd worden, kunnen ook als risico voor de belegger beschouwd worden aangezien de emittent deze doorgaans uitoefent als hij de mogelijkheid ziet om zich tegen een gunstigere prijs te financieren.

Asset Backed Securities zijn obligaties waarbij de couponrente en de terugbetaling van de obligatie gebaseerd zijn op een onderpand van pakketten van verschillende soorten leningen. Het gaat dan bijvoorbeeld om pakketten van hypotheken en autofinancieringen. We noemen Asset Backed Securities ook wel herverpakte leningen. De uitgevende instellingen kunnen de onderliggende pakketten in verschillende tranches (delen) uitgeven. Elke tranche heeft een eigen kredietrisico.

Beleggen in Asset Backed Securities is risicovol. Dat komt doordat het vaak onduidelijk is waaruit het onderpand precies bestaat. Ook is het moeilijk in te schatten hoe hoog het risico is dat grote groepen mensen hun hypotheek of lening niet kunnen terugbetalen. Dit maakt het kredietrisico van Asset Backed Securities veel onduidelijker dan het kredietrisico van een gewone obligatie, waarbij het kredietrisico alleen bestaat uit het risico dat de uitgevende instelling de obligatie niet kan terugbetalen.

Asset Backed Securities waren een van de grootste veroorzakers van de Amerikaanse kredietcrisis in 2007, het onderpand bestond vooral uit pakketten hypotheken met een variabele rente. Toen de hypotheekrente snel steeg, konden veel Amerikaanse burgers die hogere rente op hun hypotheek of zelfs de hele hypotheek niet meer terugbetalen. Het gevolg was dat de Asset Backed Securities heel snel al hun waarde verloren of nog maar heel weinig waarde overhielden.